Słowo „anioł” pochodzi z greckiego angelos i brzmi podobnie w wielu językach na całym świecie. Anioł to istota nadprzyrodzona, która jest posłańcem niebios i pośredniczy między Bogiem a człowiekiem. Anioły są odbiciem boskiego kształtu – czyste, potężne, piękne i święte. Są posłańcami, pasterzami, sługami, obserwatorami i świętymi jednocześnie. Wszystkie razem tworzą Dwór Niebieski.

Symbol szczęścia: Anioł.

Anioły istnieją po to, by pilnować w świecie boskiego prawa i porządku, który człowiek może naruszyć. Dla człowieka są nadzieją i poczuciem bezpieczeństwa, przyjacielem w postaci duchowej. Mimo, iż z natury są istotami niematerialnymi, to i tak często kontaktują się z ludźmi, objawiając się w różny sposób. Według świętego Augustyna: „Anioł jest duchem, aniołem staje się dopiero wówczas, kiedy zostaje przez Boga posłany”.
Największy teoretyk aniołologii, żyjący w szóstym wieku Pseudo-Dionizy Areopagita powiada, że Bóg kontaktuje się z człowiekiem przez anielskich pośredników – bo taki jest porządek prawa bożego. Według niego istnieje dziewięć chórów anielskich podzielonych na trzy hierarchie. Najbliżej Boga są aniołowie kontemplacji: cherubiny z ludzką głową i zwierzęcą postacią, serafiny – sześcioskrzydłe anioły miłości. Niżej są mocarstwa, panowania i zwierzchność. Człowiekiem zajmuje się hierarchia najniższa, chociaż obejmująca niewyobrażalną liczbę archaniołów.