Jasnoczucie to jedna z odmian postrzegania pozazmysłowego. Ten rodzaj odczuwania energii często jest mylony z jasnowęchem, czy empatią.
Dzieje się tak dlatego, że w języku polskim używamy słowa czuć w odniesieniu do zapachu, czy emocji. Czuję piękny zapach, czuję wielki żal.
Jasnoczucie jednak to wyczuwanie energii na poziomie fizycznym.
Często uważa się, że jasnoczucie doznawane jest jedynie w kontaktach mediumicznych, ze zmarłymi. Nie jest to prawdą.
O wiele częściej pojawia się w odniesieniu do osób żyjących, kiedy to mając kontakt z osobą doznającą jakiegoś dykomfortu, czujemy dokładnie to samo co dana osoba.
Przykładowo uzdrowiciel o zdolnościach jasnoczucia, może odczuwać dolegliwości, jakie ma osoba uzdrawiana.
Oddziaływując więc na chore kolano, sam będzie odczuwał ból w tym miejscu, czy analogicznie działając na żołądek, będzie czuł ten sam dyskomfort w organie, jakie ma osoba chora.
Jasnoczucie to także odczucia termiczne.
Osoba o zdolnościach jasnoczucia może mieć doznanie gorąca przy zeknięciu ze stanem zapalnym w jakimś organie, zaś zimna, czy chłodu kiedy organ będzie słabo działał.
Na odległość
Poza uzdrowicielami jasnoczucie dość często występuje pomiędzy osobami silnie związanymi ze sobą emocjonalnie. Małżeństwa z długim stażem, czy osoby bardzo ze sobą związane, często czują te same dolegliwości, mimo że tylko jedno z nich ma zdiagnozowaną chorobę.
Znane są przypadki bliźniąt, które czują to co dzieje się z bliźniakiem mimo odległości dzielącej rodzeństwo.
